บันทึกอนุทินครั้งที่ 10

บันทึกอนุทินครั้งที่ 10

วันอังคาร ที่ 30 เดือน เมษายน พ.ศ.2558

กิจกรรมวันนี้ ร้องเพลงสำหรับเด็กปฐมวัย

การเริ่มต้นที่แสนระทึก

     การจับฉลากเลขที่ ใครไม่เป็นเจ้าตัวคงไม่รู้ว่าหัวใจมันเต้นรัวแทบนับไม่ทันว่ากี่ครั้งต่อวินาที เครื่องฟังเสียงคลื่นหัวใจคงทำงานขัดข้องแน่ๆถ้านำมาวัดกับนักศึกษาในวันนี้ เครื่องวัดค่าความดันคงสูงปี๊ดถึงขีดสุดหากพยาบาลสนามมาวันนี้

ด่านที่ 2 ที่ไม่เป็นรองใคร

     ว่าด้วยเรื่องคิวนักแสดงที่แสตนบายรอแต่ละรอบแล้ว ลุ้นว่าเพื่อนที่ออกไปก่อนหน้าจะได้เพลงอะไร แล้วเพลงที่ลอดเข่งมาถึงมือเราจะเป็นเพลงอะไรบ้าง ด่านนี้ไม่ยากไม่ง่ายเพราะมีเนื้อเพลง หรือบทให้นักแสดงได้ทำความรู้จักทักทายกันก่อน แล้วนำสู่การท่องทำนองเสนาะ ถ้าใครโชคบุญหนุนนำก็ได้บทเพลงที่ตนเองถนัด แต่หากใครไม่เคยรับบทนางเอกมาก่อน ก็ต้องทำใจยืนหน้านิ่ง ยิ้มหวาน แววตาฉ่ำๆกับชตานี้ไปครอง

ด่านที่ 3 กับการตัดสินใจ

ชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย เรามีตัวเลือกให้คุณ 3 อย่าง

1. ดูเนื้อร้อง -1
2. ให้เพื่อนช่วยร้อง -1
3. ดำน้ำแวกว่ายตามธารา +5

เอาล่ะค่ะถึงเวลาที่คุณต้องเลือกแล้ว ตัดสินใจดีๆเพราะนี่คือชีวิตคุณ!!!!!!!!!

เมื่อถึงคิวสาวงามหมายเลข 17

     เดินไปด้วยแววตาอันหวานฉ่ำ ในใจนึกถึงพระคุณพ่อแม่ บุญทั้งหลายที่ลูกทำมาจงหนุนนำให้พบทางสว่างกระจ่างใส ขอให้ท่านปัดมือลูกใส่ใบขาวๆม้วนๆบทสั้นๆง่ายๆ ด้วยเถิดสาธุ เพี้ยง!!!!!!!!!!!!!

    
     คำอฐิฐานนี่แร๊งแรง.....มือป้อมๆน้อยค่อยๆไต่ สายตาอันคมกริบกวาดมองไปมา ความศรัทราอันแรงกล้ารวบรวมพลังหยิบขึ้นมา แล้วค่อยเปิดดู โอ้คุณพระ.....เพลงดอกไม้ ถ่อมตัวเบาๆร้องไม่เป็นเลย ถึงเวลาโชว์ลูกคอ 18 ชั้น สั่นสะท้านโลกา 1 2 3

"ดอกไม้ต่างพันธุ์สวยงามสดสี เหลือง แดง ม่วงมี แสด ขาว ชมพู"

โชว์เบาๆ 2 รอบ ไพเราะเพราะพลิ้วสบายหู (อันนี้คิดเอาเองนะคะ)

เรามาพูดคุยถึงสาวงามหมายเลขอื่นๆกัน

     
     อย่างที่กล่าวไว้ขั้นต้นใครได้เพลงถนัดก็บุญรอดไป เสียงไพเราะเสนาะหู หากชายใดได้ฟังจะเอียงเอน โอ้เจ้าเป็นนางงามประดับใจ

     แล้วถ้าสาวคนใดได้เพลงที่ไม่ถนัดล่ะชีวิตนี้จะสนุกแค่ไหน อิอิก็ไม่มีอะไรมากก็แค่ดำน้ำ มุดดินศิษย์พระร่วง โผล่ขึ้นมาก็โชว์ลีลาลูกคอกระโดดกบ หลงเข้าป่ากว่าจะกลับมาคนเคาะจังหวะก็ขำจนท้องแข็ง แต่โชคยังเข้าข้างสาวงามผู้จิตใจดีก็ช่วยกันดึงให้กลับสู่ทำนองครองธรรม ( ไม่ได้นินทราว่าร้ายใครนะคะ ถือว่าสีสันประดับดาว)

ใครกันเล่าที่คิดแผนการนี้

     อ่านไปยิ้มใช่ไหมล่ะค่ะ เอาแบบทางการตั้งแต่ต้นจนจะจบแล้ว เปลี่ยนแนวดีกว่าจะได้ยิ้มๆเวลาอ่าน สำหรับลูกศิษย์คนนี้ขอขอบคุณอาจารย์เบียร์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะคะที่ทำทุกอย่างเพื่อพวกเรา จัดเตรียมสิ่งต่างๆมาให้เราเล่นกันอย่างสนุกสนาน เมื่อถึงเนื้อหาการเรียนก็เรียนง่ายเข้าใจมีความสุขทุกครั้งเลย ชีวิตคนเรามีสุขมีทุกข์เป็นเรื่องธรรมดา เวลาที่หนูท้อ เหนื่อย ไม่อยากทำอะไรแล้วแต่วิชานี้เป็นวิชาที่หนูอยากเรียนที่สุด ความรู้ที่หนู้ได้นับได้ว่า 100% ความสนุกก็ได้มาเต็มๆ ขอบคุณความรักที่มอบให้พวกเรามาตลอดไม่ขาดสาย รักอาจารย์เบียร์มากๆนะคะ ขอให้อาจารย์เป็นที่รักของพวกเราแบบนี้ตลอดไป หากลูกศิษย์คนนี้ทำอะไรผิดพลาด ล้าช้า หนูหวังว่าอาจารย์จะให้อภัยหนูแก้ตัวปรับปรุงอีกครั้งนะคะ รักที่สุด